Δεν είναι τυχαίο ούτε το ότι βρέθηκε στο πλευρό ενός εκ των κορυφαίων στο χώρο της γαστρονομίας, του Gordon Ramsey, ούτε το ότι μέσα σε έξι μήνες από την συνεργασία του με τον σεφ Jerom Seres πήρε το πρώτο του αστέρι Michelin. O Λεωνίδας Κουτσόπουλος είναι σεφ πολλών αστέρων και δεν συμβιβάζεται με το μέτριο! Φέτος, κάθισε στην καρέκλα του κριτή στο MasterChef αλλά ο ίδιος δεν επαναπαύεται με τίποτα. feedέλ
Δοκιμάζει συνεχώς τις δυνάμεις του σε κάτι καινούριο και θέλει να ξεπερνάει τον εαυτό του. Ας μεταφερθούμε τώρα σ’ έναν Aθηναϊκό δρόμο και συγκεκριμένα στην οδό Κτενά στον αριθμό 1 στο Κέντρο. Εκεί ο Λεωνίδας Κουτσόπουλος από το 2016 είναι ο μαέστρος σε μια ορχήστρα γεύσεων με μεσογειακό άρωμα. Το Feedέλ Urban Gastronomy είναι ένα μαγαζί-κόσμημα που έκανε γρήγορα άλματα στη γεύση! Και φυσικά δεν θα μπορούσε να λείψει από τα Νότια Προάστια, όπου το feedέλ Asador έχει ανοίξει τις πόρτες του στην Γλυφάδα.
Θα ήθελε το μαγαζί να λέγεται Feedέλ Gastro κάνοντας ένα σαφές παιχνίδι και μια αναφορά στο όνομα του αγαπημένου του Κουβανού, αλλά τελικά επικράτησε μια πιο αστική επωνυμία. Για τον χώρο έχουν γραφεί πολλά, όπως και για την ατμόσφαιρα, έχουν όλα δίκιο. Ωραία εσωτερική αρχιτεκτονική με βιομηχανικά στοιχεία, γλυκός φωτισμός, μεγάλη μπάρα, ησυχία και πράσινη θέα μαζί με μουσική που κάνει ταξίδια από τη Νότιο Αμερική και τα τάνγκο μέχρι τις παρυφές της τζαζ δημιουργούν ένα σύνολο άκρως γοητευτικό για το μεσημέρι, το απόγευμα ή το βράδυ που θα περάσεις την πόρτα του. Ο ορισμός του all day bar restaurant. Η λίστα με τα κοκτέιλ λειτουργεί αυτόνομα ή ως συνοδευτική στην κάρτα του φαγητού, με συνδυασμούς ενδιαφέροντες και κάποιες φορές αναπάντεχους.
Η μους ταραμά ήταν σωστή στα αρώματα και την οξύτητα αν και λίγο αραιή, με τα κυβάκια καπνιστού χελιού και τα τσιπς γλυκοπατάτας να κάνουν όμορφα κοντράστ στις υφές και στη σχέση γλυκού, αλμυρού-καπνιστού. Η μπρουσκέτα με τη μους φασολάδας και τη μαριναρισμένη σαρδέλα όμως έχασε στα σημεία. Το συνολικό αποτέλεσμα ήταν γλυκό, με γλυκιά γεύση και γλυκιά επίγευση, από το άμυλο του ψωμιού, του οσπρίου και της «μαρμελάδας» σέλερι, που δεν επέτρεψαν να εμφανιστεί πουθενά η θαλασσινή αύρα του ψαριού ή η γήινη ένταση της φασολάδας. Ο χοιρινός λαιμός ήρθε σωστά ψημένος και ζουμερός, όμως το συνολικά γλυκό αποτέλεσμα από τις χυλοπίτες (πιο βρασμένες απ’ όσο έπρεπε) κάλυψε και εδώ οποιαδήποτε άλλη γεύση.
Το καλύτερο πιάτο του τραπεζιού ήταν τα σουτζουκάκια σε τορτίγια με μαρμελάδα κρεμμυδιού. Ωραία μπαχαρεμένα, με σωστές εντάσεις, καλή στη δομή της σάλτσα και την τορτίγια να τα τυλίγει με ανάλαφρη ζυμαρένια αίσθηση. Καλά και τα dumblings με χοιρινό σε ζωμό ρεβιθιού, με τραγανά λαχανικά και το τηγανισμένο ρεβίθι να κάνουν ακόρντο στην τρυφερή ζύμη και τον αφράτο κιμά της γέμισης.
Στον ζεστό χώρο του που κυριαρχεί το ξύλο εμπλουτισμένο με μεταλλικές λεπτομέρειες αντικρίζεις τη Φρίντα Κάλο με κατεβασμένο το βλέμμα, αλλά αυτό το πιο ατμοσφαιρικό στοιχείο της διακόσμησης βρίσκεται στο πίσω μέρος του μαγαζιού, όπου πίσω από τα τζάμια των παραθύρων διακρίνεις μια πυκνή κουρτίνα από φυτά, που σε κάνει να αναρωτιέσαι αν πίσω τους κρύβεται ένας ολόκληρος βοτανικός κήπος.
Μέχρι όμως να λύσεις την απορία σου μπορείς να χαλαρώσεις στην πλατιά, ξύλινη μπάρα του feedέλ που είναι ιδανική ακόμη και για φαγητό, ίσως μάλιστα να προτιμητέα σε σχέση με τα τραπεζάκια γιατί το να κάθεσαι και να τρως στην μπάρα έχει δύο σημαντικά πλεονεκτήματα: Το πρώτο είναι ότι βρίσκεσαι κοντά στον bartender κι έτσι αναπτύσσεις μια άλλη σχέση μαζί του, μπορείς να μάθεις κάτι ή να πιάσεις κουβέντα που θα σε οδηγήσει να πειραματιστείς με κάποιο καινούριο κοκτέιλ. Το δεύτερο είναι ότι το να τρως σε μια τόσο άνετη, ευρύχωρη μπάρα αυτομάτως σε κάνει να αισθάνεσαι πιο χαλαρά, σου δίνει αυτόν τον νεοϋρκέζικο αέρα.
Τo feedέλ διακρίθηκε στους Χρυσούς Σκούφους του Αθηνοράματος, και πιο συγκεκριμένα στην κατηγορία «Μοντέρνα Ελληνική Κουζίνα». Ο σεφ Λεωνίδας Κουτσόπουλος εξηγεί τη φιλοσοφία της κουζίνας του: «Δηλώνουμε γαστρονομικό μεζεδοπωλείο και ερχόμαστε να καλύψουμε το κενό που υπάρχει ανάμεσα σε μια ταβέρνα που μπορεί να σερβίρει λουκάνικα και χόρτα και σε ένα gourmet καλό εστιατόριο που κοστίζει πολύ ακριβά. Οι ύλες μας είναι κυρίως ελληνικές χωρίς να δεσμεύει αυτό, και ο τρόπος που τις αντιμετωπίζουμε είναι εστιατορίου. Σε εμάς το φαγητό δεν είναι ο απόλυτος πρωταγωνιστής, αλλά μια καλή αφορμή για να βρεθείς με την παρέα σου τρώγοντας καλά γι’ αυτό ακριβώς βάζουμε το φαγητό στη μέση για να ενισχύσουμε αυτό το πνεύμα. Δεν έχουμε την αυστηρότητα ενός avant garde εστιατορίου».
Kι ενώ οι μπουκιές και οι γουλιές κατέβαιναν ηδονικά ο Bill Withers ακουγόταν από τα ηχεία να τραγουδά το “A lovely day” επιβεβαιώνοντας δύο πράγματα: α) ότι στο feedέλ θα ακούσεις ωραίες μουσικές β) ότι δε χρειάζονται πολλά για να κλείσει μια όμορφη μέρα!
Σχολίασε το